YILMAZ HOCAM
Bugün ben bir buruğum, sanki yetim gibiyim,
Bir dostumu kaybettim, ta ki içim yanıyor.
Kelimelerim suskun, bilmem ki ne diyeyim?...
Gerekenleri zaten gözyaşlarım söylüyor...
Boğazım düğümlendi nefes alamıyorum.
Zira şu an apayrı bir duygu yaşıyorum.
Tam yirmi yıl önceydi, anneme ağlamıştım,
Tam yirmi yıl sonrada, ilk defa ağlıyorum...
Sen benim Can dostumdun,başkaydın Yılmaz Hocam,
Ne güzel insandın be, inan adamdın adam,
Çok kısa bir zamanda gördüm tanıdım seni,
Ömür boyu bir daha ben seni unutamam...
Bir yanım eksik şimdi bir kanadım kırılmış,
Velakin büyük yerden, böyle hüküm verilmiş,
Haşa ne haddimize düzeni yargılamak.
Demek ki yaradanım seni bizden çok sevmiş...
Bütün dualarıma hocam ekledim seni,
Allah şahit; yalan yok, inan çok sevdim seni.
Bu dünyadaki yerin şüphe yok ki kalbimdir,
Rabbim orada cennet mekan etsin yerini...
AMİN...
Nevzat YAZICI
YORUMLAR